Legende: De Witte Juffer van Kernhem

De Veluwe staat bekend om zijn geheimzinnige sagen en legenden. Verhalen van vroeger, van generatie op generatie doorverteld. Volksverhalen vol bijgeloof, maar vaak met een kern van waarheid. Dit verhaal gaat over de Witte Juffer van Kernhem.

Aan de rand van Ede, op de grens met Lunteren, ligt landgoed Kernhem. Het landhuis dat daar nu staat is gebouwd in 1803 op de fundamenten van een oude burcht. Er zijn mensen die, in onze tijd, op het landgoed getuige zijn geweest van een schim, een jonge witte vrouw. Ooit werd ze verliefd op een jonge, koene ridder. Ze was stapelverliefd en wilde voor altijd bij hem zijn. Maar de jonge ridder was een flierefluiter, iemand die zich nog lang niet zou willen binden, hoe mooi zijn aanbidster ook was en al was zij de erfgename van het kasteel Kernhem.

Op een dag steeg de jonge ridder met een frivole zwaai in het zadel van zijn paard. "Ik moet er vandoor, mijn lief," sprak hij tegen de jonkvrouw, "je wacht wel op me, toch? Als ik terugkom gaan we trouwen! Nou, tot ziens!" En weg was hij. De jonkvrouw wachtte. Iedere dag dwaalde ze door de lanen van het landgoed, luisterend naar ieder hoefgeluid en gehinnik, dan bonsde haar hart. Maar wie er ook kwam aangereden, het was niet haar geliefde... Ze wachtte haar leven lang. En toen ze overleden was, spookte ze rond op het landgoed. En de mensen zagen haar, in mistbanken, tussen kleine heuvels, in het bos. Een witte vrouw. De witte juffer van Kernhem. 

Deze legende is onderdeel van de ruiterroute Dagtocht Sagen en Legenden.