Dagtocht Sagen en Legenden

De Veluwe staat bekend om zijn geheimzinnige sagen en legenden. Verhalen van vroeger, van generatie op generatie doorverteld. Volksverhalen vol bijgeloof, maar met een kern van waarheid.. 

De witte juffer van Kernhem

Aan de rand van Ede, op de grens met Lunteren, ligt landgoed Kernhem. Het landhuis dat daar nu staat is gebouwd in 1803 op de fundamenten van een oude burcht. Er zijn mensen die, in onze tijd, op het landgoed getuige zijn geweest van een schim, een jonge witte vrouw. Ooit werd ze verliefd op een jonge, koene ridder. Ze was stapelverliefd en wilde voor altijd bij hem zijn. Maar de jonge ridder was een flierefluiter, iemand die zich nog lang niet zou willen binden, hoe mooi zijn aanbidster ook was en al was zij de erfgename van het kasteel Kernhem.

Lees de legende

De bloedsteen

Het verhaal gaat dat er op het landgoed Kernhem een oude, heilige plaats is, nog uit de tijd van de Kelten: een krachtige plaats waar rituelen en inwijdingen uitgevoerd werden. In de omgeving liggen grafheuvels uit de Bronstijd, 1500 voor Christus. De Germanen aanbaden de zonnegod Kere; in het witgeklede priesters brachten offers op een stenen altaar. Men kent die als de 'Bloedsteen'. Het gerucht gaat, dat wanneer je hier 's nachts met volle maan een speld insteekt, er bloed uit de steen sijpelt. Bloed van de offers die gebracht werden. De Bloedsteen lag eerder op een grafheuvel. Daar is in 1735 een doolhof op aangelegd. 

Op de huidige Doolhoflaan, ten oosten van knooppunt 44, zie je een op het eerste gezicht normale steen liggen, maar je weet nu wel beter..

Meer over de Bloedsteen

De Mechelse Herberg

Op een avond in het najaar volgde een marskramer de Hessenweg in de buurt van Planken Wambuis. De kramer hoopte Herberg Planken Wambuis te bereiken voor het donker, maar het noodweer sloeg toe en hij werd gedwongen dichterbij schuilplaats te kiezen bij een oud vervallen logement, de Mechelse herberg. De herberg had een slechte naam en over de herbergier, die ‘Rooie Berend’ genoemd werd, gingen vreemde verhalen de ronde. Er klopten daarom haast nooit gasten aan..

Lees de legende

Spookruiter langs ’t Hessenspoor

Op een warme zomeravond trok er een rij wagens over de Hessenweg. Ze hadden op de Ginkel gepleisterd en waren op weg naar Amersfoort. Het ging maar langzaam, want de weg was zo mul en de sporen zo diep dat de paarden er hard aan moesten trekken. Helemaal achteraan reed een voorman, met de bijnaam ‘de Rooie Duvel’. Een arrogant en vechtlustich heerschap die voor niemand bang was. Tegen de tijd dat het donker begon te worden, en er buien en onweer opkwam bij Ede, waar de hei en de bosrand samenkomen, gebeurde er iets vreemds. Aan de rand van het bos stond een gedaante. Een man op een paard.

Lees de legende

Planken Wambuis

Wanneer 's nacht twee bij Planken Wambuis aan het werk zijn, zien ze opeens een vreemd licht verschijnen bij de spoorlijn. Ze denken eerst dat het een locomotief met maar één lamp is, maar dat is toch wel erg raar. Plots duikt het licht in een tunnel om er niet meer uit te komen. Wat hebben ze gezien? Het verhaal gaat dat een boer van Planken Wambuis bij Renkum al heel lang geleden zijn boerderij in brand zou hebben gestoken en daarom nu nog altijd als brandende dakschoof over de hei zwerft. 's Avonds wordt hij gezien langs de Renkumse heide, bij de Buunderkamp, waar zijn boerderij zou hebben gestaan. Hetzelfde wordt in Heelsum verteld.

Lees de legende

Praktische informatie

Startlocatie

Paardvriendelijke horeca op de route (met paardenaanbindplaats en watervoorziening)

Picknickplek met aanbindplaats (zonder horeca en geen water)

  • Het Wijde Veld (tussen knooppunt 69 en 11)