Oceanisch Verlangen

Op het Doelenplein staan aan weerszijden twee granieten muurtjes. Aan het begin daarvan staan als een soort wachters twee beelden van gegoten aluminium: een jongen en een meisje.

Deze speelse beelden lijken een verkleedpartijtje te hebben samen. Ze zijn een fantasievolle kinderverbeelding van een man en een vrouw maar tegelijkertijd ook op te vatten als het verlangen van de volwassen mens naar de kindertijd. 

Het meisje staat vóór het ene muurtje op sokken op een kussen. Het kussen is haar sokkel. Zij houdt een lange stok vast waarover een groot laken is gedrapeerd. Hoog boven op de top is een masker van een oude man. Onder het laken is nog net haar lachende gezicht zichtbaar. Op het muurtje achter haar ligt een tweede masker. Heeft zij zich vermomd als volwassene?

Er tegenover staat op het andere muurtje de jongen. Ook zonder schoenen en op sokken. In zijn wijd uitgespreide armen houdt hij een met dunne stof bespannen hoepel vast. Zijn gezicht drukt hij er doorheen. Aan zijn rechterarm bungelt een dames handtas. Tegen het muurtje staan nonchalant twee damesschoenen. Bovenop de hoepel staat een brandende kaars.

‘Oceanisch verlangen’ is een schenking van het HvA cultuurfonds aan de gemeente Ede.

Over de kunstenaar: 
Beeldhouwer Gijs Assmann zoekt de diepliggende gevoelens en emoties die ons bezighouden. Niet alles is wat het lijkt en opgroeien in rust en welvaart ook lang niet voor ieder kind vanzelfsprekend.